ฉันมันเคยเสเพล เกเรอย่างนั้น
ใครก็ว่าฉันมัน คนไม่ดี
สร้างแต่ความวุ่นวาย มากมายอย่างนี้
ไม่เคยทำเรื่องดีดี สุดท้าย
นายมาล้อมถึงหน้าบ้าน แล้วพันพรือ
ได้ไปอยู่ที่ในหราง
เกือกช้างดาว เกงจับหมู เสื้อหารคู่เรารู้กัน
เรียนโรงเรียนดัดสันดาร ของสังคม
อยู่ข้างในมันไม่บาย เป็นผู้ร้ายในสายตาคน
เขาดูถูก เขาเหยียดหยาม ไอ้ขี้คุก
ไอ้อันธพาล พวกเดนหราง
เส้นทางของนักเลง ไม่ตายก็ต้องติดหราง
เพราะว่าทุกๆ อย่างมันอยู่ที่ตัวของเราเอง
ไม่มีใครเก่งหวาใคร ไม่มีใครใหญ่เกินโลง
มีทางตรงย่อมมีทางโค้ง มันอยู่ที่ใครจะเลือกเดิน
ฉันมันเคยเสเพล เกเรอย่างนั้น
ใครก็ว่าฉันมัน คนไม่ดี
สร้างแต่ความวุ่นวาย มากมายอย่างนี้
ไม่เคยทำเรื่องดีดี สุดท้าย
นายมาล้อมถึงหน้าบ้าน แล้วพันพรือ
ได้ไปอยู่ที่ในหราง
เกือกช้างดาว เกงจับหมู เสื้อหารคู่เรารู้กัน
เรียนโรงเรียนดัดสันดาร ของสังคม
อยู่ข้างในมันไม่บาย เป็นผู้ร้ายในสายตาคน
เขาดูถูก เขาเหยียดหยาม ไอ้ขี้คุก
ไอ้อันธพาล พวกเดนหราง
เส้นทางของนักเลง ไม่ตายก็ต้องติดหราง
เพราะว่าทุกๆ อย่างมันอยู่ที่ตัวของเราเอง
ไม่มีใครเก่งหวาใคร ไม่มีใครใหญ่เกินโลง
มีทางตรงย่อมมีทางโค้ง มันอยู่ที่ใครจะเลือกเดิน
หรางไม่มีวันผุกอย่าเที่ยวหนุกกันนักแรง
กลับบ้านกินข้าวแกง แม่ดีหว่า
อย่าเที่ยวทำให้พ่อ ต้องเสียน้ำตา
เลิกทำตัวบ้าบ้าสักที กันได้แล้ว